يوميات الحزن العادي..

"من إين يأتيك الحزن..؟! من مسام جلدى" 

محدش عارف امتى ولا ازاى بيهاجمك حزنك؟! والمشكلة دايما فى موضوع الحزن انه بيلم .. يعنى وهو جاي فى سكته بيعدى على احزانك كلها واحدة واحدة ويجبهم فى سكته.. ولأنه عشرى جدا ، عادة لما بيجي مبيروحش بيسهولة !

قرفت من الدنيا كلها وقررت انعزل فجأة.. لأ هى مش فجأة اوى الصراحة ، انا بقالى فترة كبيرة بقاوح فى نفسي وفي الناس اللى حواليا ! ومش عارفة كنت بقاوح ليه ولا علي ايه ! يعنى مثلا كنت طمعانة حد يحس ويطبطب لاسمح الله ! ولا كنت مراهنة نفسي انى مع المقواحة واقناع روحي انه كله كويس وكله فل.. هبقى فلة فعلاً ! 

ماشي يافلة.. عموماً يعنى لا ده حصل ولا ده حصل ! وغرقت فى انا فى حزنى وفى اكتئابى.. وقفلت عليا كل الدواير ! مش عايزة حد ولا عايزة حد يعوزنى !

"الحزن ياصديقى هو أن لا تجد أحداً لتخبره بحزنك" 

من فترة قريبة قبل م اغرق فى حالة الاكتئاب بالكامل كنت بتكلم مع سمر.. *كنا قاعدين ساعتها فى سينابون بنخمس سوا فى واحدة سينابون كبيرة وايس كريم وبحط انا الاتنين على بعض وبخرف كـ عادتى دايماً* قولتها عارفة انا لما بتعب مبقولش ليه ؟! مش لقلة الصحاب لا سمح الله بالعكس أكتر منهم مفيش ! بس لأنى عارفة رد فعل كل واحد فيهم لما هحكي.. عارفة بالملى وبالحرف وخصوصاً رد فعل الاقرب منهم ليا ! وده بقى حزن الحزن كله زى م بيقولوا ! ومش دى المأساة.. انا قادرة اتعامل مع مشاكلى بنفسي من غير ما احتاج حد ، "مشاكلى_بكل بساطة_انا حلها"

المأساة الحقيقة من موقعى حالياً انى بتفرج ، بتفرج على اللى بيحاول واللى مبيحاولش واللى بيقدم خطوة ويرجع خطوتين ، واللى اكتفى بالنظر من بعيد ثم طار ، واللى مش شايف اصلا ان فيا حاجة علشان يتعامل ! والنتايج بقى مبهرة ! مبهرة جداً جداً مع تحفظى على فكرة انى عارفة وانى متوقعة ده ! بس بالذمة مش مأساة ان مفيش نفر واحد حتى كسر التابو وفجأنى برد فعل معرفوش ! ياجدعان حاولوا تبقوا كريتف ! طب والله حرام ، لأ بجد حرام.. ده أكونت الساوند كلاود طلع احسن من تلات تربعكم والله !

"أصغر منى بس ساعات بتحسسينى أنك أمى" كل مرة تشوفنى وانا بدخن تتشال وتتهبد وتزعقلى.. نظرة عينها اللى مليانة خوف حقيقى عليا هى اللى بتخلينى ابطل فعلاً ، او عالأقل مشربش قدامها أحترماً ليها ! انا مبصدقش اى حد عموماً بسهولة.. بس نهلة مينفعش مصدقهاش!" 

طب هو ليه بعد ما بتغرق فى اكتئابك ، الناس من حواليك بتبدى تمد ايديها وكده ؟! ليه مش موجودين من قبل؟! ليه محاولش حد فيهم انه يمنع إكتئابك من بابه ؟! او حتى يخلوك متوصلش لمرحلة الغرق ؟! 

فاكرة انه من مدة كده واحدة من اصحابي كانت مكتئبة جدا ، وكانت بتفكر جديأ فى الانتحار ، الفكرة لوحدها جننتى جداً وحسيت بالذنب ناحيتها رغم انى مش من اصحابها القريبين.. بس كان لازم ساعتها اطمن عليها ولو من بعيد لبعيد واعرف انها بخير ، ولما الوقت ده عدى بيها وبقت بخير.. أكتشفت أنى مكنتش بعمل كده علشانها ، انا كنت بعمل كده علشانى أنا ! اه علشانى انا ، انا اللى هموت بأحساس الذنب لو كان جرالها حاجة وانا عارفة ان أكيد كان ممكن اعمل اى حاجة تساعدها تعدى اللى هى فيه بس معملتش !

"وكن انت من حيث تكون وأحمل عبء قلبك وحدك"

مبدئيأ كده كلمة "مالك" او"ايه الاخبار؟" او"أنتى كويسة" او "مختفية ليه؟" كلهم حرام ، حرام لأنى بقعد ادور على الاجابة فى كل ركن فيا ومبعرفش اطلع بحاجة ! ومش عايزة يكون ردى "ماليش"

وكلمة أخيرة جدا.. التعامل بطريقة قدم خطوة وارجع خطوتين،  شئ مؤذى جدا ومرهق جدا وانا عادة بكره الحلول الوسط جدا جدا !